Het gaat nogal eens mis in de relatie tussen school en ouders. Niet zelden ontstaan er blessures, al dan niet van ernstige aard. Onderwijsprofessionals, ouders én kinderen kunnen daar blijvend negatieve gevolgen van ondervinden. Een vertrouwensbreuk, gekwetste gevoelens, beslissingen die verkeerd zijn uitgepakt voor het kind; dit soort blessures kunnen zeer ingrijpend zijn.
Net als bij het sporten, kun je wel proberen om geen blessures op te lopen, maar je hebt het niet helemaal in de hand. Hoe fanatieker we sporten (en het opbouwen van een goede samenwerking tussen school en ouders is misschien wel met topsport te vergelijken), hoe groter de risico’s op blessures. Het kan iedereen overkomen. Het is dan vooral van belang of je er goed mee om weet te gaan. Hoe kun je ervoor zorgen dat de opgelopen blessure zo snel mogelijk en zo volledig mogelijk geneest?
- Erken dat je geblesseerd bent met een oordeelvrij JA
Het erkennen van een blessure is nog niet zo gemakkelijk. Herken je dit bij het sporten? Je wilt de pijn misschien liever niet voelen. Je bent zo vol van je doel, dat je doorgaat, ook al geeft je lichaam iets anders aan. Daarmee maak je het alleen maar erger en wordt de blessure steeds hardnekkiger. Erken dus liever, zodra je je bewust bent van de signalen van je lichaam, dat je een blessure hebt opgelopen. Wees hierbij mild naar jezelf toe. Wie zichzelf erom veroordeelt, maakt het alleen maar erger, alsof je jezelf nog een trap na geeft. Dat is niet nodig en helpt je ook niet verder. Zeg gewoon JA tegen het feit op zich. Met blessures in ouderbetrokkenheid werkt het ook zo. Zodra je je ervan bewust bent dat er iets mis is gelopen in de onderlinge relatie (en misschien kun je de pijn daarvan zelfs in je lichaam voelen), zou je dit kunnen erkennen en er een oordeelvrij JA aan kunnen geven. “Ja, de verhoudingen zijn verstoord. Ja, dat doet pijn.”
- Neem rust, maar blijf wel in beweging
Rust blijkt meestal een zeer helend effect te hebben bij blessures. Maar we moeten dat niet verwarren met inactiviteit. Een blessure van de hamstrings, die telkens weer opspeelt bij het hardlopen, kan wellicht genezen tijdens een hardloop-vrije vakantie. Maar beweging is en blijft nodig om de doorbloeding op gang te houden. Zonder doorbloeding geen genezing. Hoe werkt dat bij blessures in ouderbetrokkenheid? Zoek als school naar mogelijkheden om de verhouding met ouders rust te geven, zonder te stoppen met bewegen. En ouders kunnen hetzelfde doen richting school. Hoe doe je dat? Stop met het voeden van een conflict. Geef de ander en jezelf de ruimte waarbinnen emoties kunnen bezinken. Zit er niet bovenop om jouw oplossing af te dwingen maar neem wat afstand, waarmee je allebei ruimte krijgt om tot creatieve oplossingen te komen. Gun jezelf een adempauze. Neem afstand waarin je je weer op kunt laden, zodat je daarna weer op constructieve wijze met elkaar om tafel kunt komen, of zodat je de kracht hervindt om duidelijk een grens aan te geven, zonder te verharden. En mocht het ernstiger zijn en je bent thuis komen te zitten door de problemen, blijf dan in beweging door het gebeuren niet weg te duwen en er ook niet in te zwelgen, maar het onder ogen te blijven zien. Houd bijvoorbeeld een dagboek bij, waarin je de emoties die komen en gaan een plekje geeft. Het zijn maar emoties. Leer er niet teveel waarde aan te hechten. Neem je gevoelens tot je en laat ze weer los, telkens weer, net als de in- en de uitademing.
- Werk aan herstel
Bij sportblessures kan het verstandig zijn naar een fysiotherapeut te gaan om te werken aan je herstel. De fysiotherapeut zal je de juiste oefeningen leren doen, waarmee je het herstel in gang zet. Als coach ben ik er voor de geblesseerden. Ik kan je helpen ontdekken welke stappen je kunt zetten die zullen leiden tot genezing van de opgelopen blessures.
- Bouw voorzichtig weer op
Wie een hardloopblessure heeft opgelopen kan concluderen dat hardlopen geen goede sport voor hem of haar is. Maar in de meeste gevallen kun je leren je lichaam op de juiste manier te belasten, waardoor jouw favoriete sport weer mogelijk is. Zo kunnen onderwijsprofessionals en ouders in veel gevallen weer leren goed met elkaar samen te werken, zodra de blessures zijn geheeld. Het helpt daarbij om op een nieuwe manier te leren werken, zodat je niet direct weer in dezelfde valkuil stapt. Ook hierin kan ik je als coach desgewenst van dienst zijn. Wie met man en macht probeert door te gaan voor de blessures zijn geheeld, zal merken dat het veel moeilijker is om een nieuwe attitude eigen te maken. Zolang de pijn je nog parten speelt, is het moeilijk om met een open en onbevangen blik naar de ander te kijken en zal er in je gedrag misschien een gebrek aan vertrouwen zichtbaar zijn.
Probeer dus zo veel mogelijk om de stappen uit dit blogje in de juiste volgorde toe te passen. Hulp gewenst? Neem dan contact met me op via harriet@ouderbetrokkenheidplus.nl of bel me op 070-3276697 / 06-38193775.
Geef een reactie