Ze leek een beetje in verwarring te zijn. Haar doelgerichtheid had haar tot dan toe ver gebracht. Maar nu leek het niet meer te werken om de ontwikkelingen op haar school de goede kant op te laten gaan. De spanningen in de samenwerking met ouders namen langzaam maar zeker toe. Wat was er aan de hand? Ik nam haar mee in de dans van het omgaan met doelgerichtheid.
Doel belangrijk
In mijn blog van 1 maart 2016, ‘Lente met ouders creëren’, beschreef ik hoe belangrijk het is om te weten waar je naartoe wilt, om ouderbetrokkenheid tot een succes te maken. Als je geen doel hebt, ben je als een schipper op een zeilboot die zijn koers laat bepalen door de toevallige stand van de wind. Wie echter weet in welke haven hij aan wil komen, kan iedere windrichting benutten om daar te komen. Doelgericht werken is dan ook belangrijk om succesvol te kunnen zijn.
Keerzijde
Maar er is een keerzijde. Doelgerichtheid kan bijvoorbeeld als vrij dwingend worden ervaren. Zodra we op wilskracht recht op ons doel af gaan, en onze zin proberen door te drukken, ontstaat er waarschijnlijk eerder tegenwerking dan samenwerking met het team en met de ouders. Bovendien kan doelgerichtheid ervoor zorgen dat we minder open staan voor bepaalde signalen. We hebben misschien te laat door dat we moeten bijsturen, omdat we zo gefocust waren op slechts één aspect. Doelgericht bezig zijn is op zich niet goed of fout. Het is echter pas behulpzaam als we hebben geleerd om ermee te dansen. Hoe werkt dat?
Verlangen
Wat allereerst nodig is, is zicht krijgen op de stip aan de horizon. Waar willen we naartoe en waarom is dat zo? Wat brengt het ons? Door contact te maken met ons verlangen, door voor ons te zien hoe de samenwerking met ouders er idealiter uit zou kunnen zien en door te voelen wat dit ons zou brengen, zetten we iets in beweging.
Loslaten
De volgende stap lijkt hiermee in tegenspraak, maar is misschien wel net zo belangrijk. In plaats van alles op alles zetten om dit verlangen te realiseren, zullen we eerst wat afstand moeten nemen. Dit vraagt om de kunst van het loslaten. We doen dus een stapje terug in plaats van een stap vooruit, en stellen ons daarmee open voor wat er mogelijk is. Een open, ontvankelijke geest kan helpen om afgestemd te blijven op het team en de ouders en om kansen te signaleren.
Vertrouwen
Om te kunnen loslaten hebben we vertrouwen nodig. Vertrouwen in onszelf en in degenen met wie we werken. En vertrouwen in de natuurlijke loop van processen. Geen blind vertrouwen, maar gezond vertrouwen.
Volharding
Tenslotte hebben we volharding nodig. Ook bij tegenslag geven we niet op. Een krachtige tegenwind kan ons stimuleren om onszelf te overtreffen. We gaan door, want we hebben contact gemaakt met de stip aan de horizon. Ons verlangen is gekoppeld aan dat wat ons drijft, aan ons ‘waarom’, en we geven dus niet op. Wel staan we open voor verschillende mogelijke manieren om er te komen. Als het linksom niet lukt, kunnen we altijd nog rechtsom gaan. Als de wind wegvalt, kunnen we misschien gaan roeien.
Opnieuw beginnen
Tot we merken dat we drammerig zijn geworden en daardoor vastlopen. Dan is het weer tijd om los te laten en opnieuw te beginnen. Zo kunnen de elementen verlangen, loslaten, vertrouwen en volharden als in een dans afwisselend naar voren komen. De meester in de dans weet deze vier elementen samen te voegen tot een prachtige, dynamische dans die uiteindelijk tot een zinvolle, moeiteloze samenwerking met ouders zal leiden.
Coaching
Het is niet eenvoudig om deze dynamiek goed in de vingers te krijgen, zeker ook omdat iedere situatie maatwerk vereist. Bovendien hebben we allemaal last van onze blinde vlekken, waardoor het moeilijk is om te doorzien waar we onszelf in de weg zitten. Daarom kan een individueel coachingtraject bij Ouderbetrokkenheid-PLUS van grote waarde zijn. Informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden via harriet@ouderbetrokkenheidplus.nl of 070-3276697 / 06-38193775, of kijk naar het aanbod op de website.
Geef een reactie