De zomervakantie is een periode waarin het mogelijk is om alle dilemma’s uit het afgelopen schooljaar even te laten bezinken. Om niet direct een oplossing te hoeven bedenken, maar het hoofd rust te geven. In de ruimte die zo ontstaat, komen oplossingen voor lastige situaties vaak op een natuurlijke manier bovendrijven.
Omdat de (school)ontwikkeling van de kinderen een gezamenlijke verantwoordelijkheid betreft van school en ouders, kunnen meningsverschillen en misverstanden al gauw tot problemen leiden. Lastige situaties met ouders kunnen we niet voorkomen. We zullen er altijd mee te maken hebben. In de dagelijkse schoolsetting zijn we meestal sterk gericht op het snel vinden van een oplossing voor dergelijke situaties. We hebben of nemen vaak niet de tijd om een natuurlijke oplossing te laten ontstaan.
Hieronder zit vaak een sterke behoefte om de situatie te kunnen beheersen, onder controle te hebben. Als we het niet meer weten, als er geen oplossing lijkt te zijn, als we even zonder antwoorden zitten, voelen we ons kwetsbaar. En dat willen we graag voorkomen. Daarom stomen we door en zorgen we dat lastige situaties zo snel mogelijk uit de wereld worden geholpen. Het is echter de vraag of dit tot duurzame oplossingen leidt. Soms stellen we de ouders maar snel tevreden, en wordt het onderliggende probleem ondertussen alleen maar groter. Of we positioneren ons extra stevig, waarmee we de slag op de korte termijn misschien ‘winnen’, maar de vertrouwensband met de ouders schaden.
Soms is het wellicht beter om toe te geven dat je het even niet weet. Om gewoon met lege handen te staan. Om te voelen dat je vast zit. We willen zo graag van onze problemen af, maar je kunt nu eenmaal niets loslaten voor je het hebt vastgehouden. Pas wanneer je accepteert dat een situatie vervelend is, en dat je geen pasklare oplossing voorhanden hebt, kun je het probleem loslaten. En daar is een vakantie een goed moment voor.
Dit is niet hetzelfde als doen alsof er geen probleem is. Want dat is niet loslaten maar ontkennen. Pas wanneer je erkent en accepteert dat er een probleem is, ontstaat er ruimte, openheid. Misschien kun je van daaruit je eigen gelijk een beetje relativeren. Misschien komt er een natuurlijke speelsheid en creativiteit terug, van waaruit heel andere oplossingen mogelijk zijn dan de oplossingen die je vindt, wanneer je een probleem zo snel mogelijk de wereld uit wilt hebben.
Een fijne vakantie gewenst allemaal!
Geef een reactie