Ouderbetrokkenheid
Kansengelijkheid in het onderwijs krijgt terecht veel aandacht. Kinderen met een migratieachtergrond, wonend in achterstandswijken, blijken een verhoogd risico te lopen op het krijgen van een te laag schooladvies. Vlak voor de zomervakantie nam de Haagse gemeenteraad een motie aan van Groen Links, om onderadvisering in het onderwijs tegen te gaan. De samenwerking met ouders zal moeten worden verbeterd om kansengelijkheid in het onderwijs te realiseren. De raad heeft het college van B&W dan ook verzocht om in te zetten op het verbeteren van de communicatie tussen school, ouders en leerlingen.
Ik sprak deze week met Serpil Ates, de initiatiefneemster van de motie. Zelf heeft ze 28 jaar geleden ook met onderadvisering te maken gehad. Op de basisschool presteerde ze goed. Voor een vak stond ze een acht, en verder waren het allemaal tienen op haar rapport. Toch kreeg ze mavo als schooladvies. Haar ouders, die zelf gestudeerd hadden en hun dochter ook een universitaire carrière gunden, gingen erover in gesprek met de meester. Hij verklaarde zijn advies als volgt: Serpil sprak als kind al drie talen. Als daar op de middelbare school ook nog andere vreemde talen bij zouden komen, zou het volgens hem teveel van haar vragen. Daarom was het beter als ze daartegen in bescherming genomen zou worden.
Door de inzet van haar ouders kwam ze toch nog op het gymnasium terecht. Maar hoeveel getalenteerde kinderen van migratieachtergrond zouden de boot niet missen, omdat de leraar het kind vanuit vooroordelen te laag inschat en de ouders niet weten wat de mogelijkheden zijn?
Serpil maakt zich niet alleen zorgen over kinderen die goede toetsresultaten hebben, maar die door hun leraar worden onderschat en een te laag schooladvies krijgen. Ze maakt ook mee dat ouders in achterstandswijken gedurende de hele basisschoolperiode te horen krijgen dat het goed gaat met de prestaties van hun kind. Dat de hele klas achterloopt, wordt er niet bij verteld. En in groep acht worden de ouders dan opeens onaangenaam verrast als ze te horen krijgen dat hun kind naar het praktijkonderwijs moet. Waarom hebben de ouders niet eerder te horen gekregen dat het kind er harder aan zou moeten trekken om tenminste naar het vmbo te kunnen gaan en een diploma te kunnen halen? Waarom zijn de verwachtingen die men van deze kinderen heeft zo laag?
Goede communicatie tussen leraren, ouders en leerlingen is dus van groot belang om kinderen de beste kansen te geven en om onderadvisering tegen te gaan. Ook culturele sensitiviteit van onderwijsprofessionals is belangrijk. Hoe kunnen we de juiste verwachtingen scheppen en misverstanden voorkomen? Hoe kunnen scholen en ouders beter samenwerken aan een hoopvolle toekomst van het kind? Hoe krijgen we ouders die vanuit zichzelf geen betrokkenheid tonen toch aan tafel om over de toekomst van hun kind te praten?
Vanuit Ouderbetrokkenheid-PLUS verzorg ik hierover workshops, masterclasses en training. Vanuit ons werk met schoolmaatjes voor nieuwkomersgezinnen hebben we veel ervaring opgedaan in het werken met anderstalige ouders met een niet-westerse achtergrond. In het scholingsaanbod wordt deze ervaring gecombineerd met de inzichten over ouderbetrokkenheid, zoals uiteen zijn gezet in Schoolleider aan zet in ouderbetrokkenheid (Bazalt, 2016), bijvoorbeeld rond het gelijkwaardig samenwerken tussen scholen en ouders. Met persoonlijk leiderschap kunnen onderwijsprofessionals de kansengelijkheid vergroten. Neem voor meer informatie over het scholingsaanbod contact op via harriet@ouderbetrokkenheidplus.nl, of kijk op www.ouderbetrokkenheidplus.nl.
Geef een reactie