Ouderbetrokkenheid vraagt om een goede regie. Het gaat meestal niet vanzelf. Veel basisschooldirecteuren doen er van alles aan om de samenwerking met ouders constructief te laten verlopen. En dan werkt het toch nog niet naar wens. Ze hebben het gewoon niet in de hand. Een veelvoorkomend misverstand is dat we de touwtjes dan strakker in handen moeten nemen. Zou het kunnen dat we door het probleem los te laten de zaak weer meer in de hand krijgen?

Er zijn ouders die totaal niet te motiveren zijn. Ze komen niet naar informatie-avonden en zijn nauwelijks betrokken bij wat er op school gebeurt. Er zijn overmatig kritische ouders die bij voorbaat al geen vertrouwen in de school hebben, of die alleen maar aan het belang van hun eigen kind denken. Voor je het weet heb je een claim aan je broek. En dan zijn er natuurlijk ook nog de niet competente leerkrachten, die niet in staat zijn empathisch met ouders om te gaan. Ouders voelen zich daardoor onvoldoende gezien, gehoord en gerespecteerd.

We kunnen de ander niet tegen zijn of haar wil veranderen. Het kan dan ook een heel machteloos gevoel geven als anderen met wie we moeten samenwerken niet goed functioneren. Hoe kunnen we dan wel invloed uitoefenen en de regie terugkrijgen? Stephen Covey schrijft in zijn boek ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’ over de Cirkel van Invloed en de Cirkel van Betrokkenheid. Pro-actieve mensen spannen zich vooral in voor zaken waar ze iets aan kunnen doen, zaken die zich in hun Cirkel van Invloed bevinden. Reactieve mensen daarentegen houden zich vooral bezig met de zwakheden van anderen, en met problemen en omstandigheden waar ze weinig of niets aan kunnen doen. Hoe meer we ons op de Cirkel van Betrokkenheid richten, hoe meer we de Cirkel van Invloed verwaarlozen en hoe machtelozer we worden. Maar hoe meer we ons richten op wat we wel kunnen doen, hoe groter onze Cirkel van Invloed blijkt te worden. We lijken een magnetische aantrekkingskracht te krijgen voor succes. Anderen blijken maar al te vaak uit vrije wil met ons mee te willen denken en werken, als we het idee dat we hen moeten veranderen hebben losgelaten.

Als schoolleider staat u voor de visie van de school. Uw gedrag en uw uitstraling zijn als het goed is congruent met deze visie. En dit valt binnen uw Cirkel van Invloed. Zou het kunnen zijn dat u ouders en leerkrachten mee kunt krijgen in uw visie, door minder druk uit te oefenen en meer ruimte te geven? Door minder te werken vanuit controle, en meer vanuit respect en vertrouwen?

Het blijft natuurlijk steeds zoeken naar het juiste evenwicht. Want laten we teveel los, dan dreigt gemakzucht de kop op te steken en hebben we niet meer voldoende focus op de gewenste situatie.

Wie zou u vandaag wat ruimte willen geven? En op wat voor manier zou u de visie van de school en de waarden waarvoor u staat vandaag nog beter kunnen belichamen?