Intervisie biedt een gestructureerde aanpak, waarbij de deelnemers veel van elkaar kunnen leren en stappen durven zetten, die ze misschien nooit voor mogelijk hadden gehouden. Als begeleider van intervisiebijeenkomsten maak ik prachtige, intense sessies mee, waarin vaak al in een uur tijd heel veel boven water komt en nieuwe inspiratie ontstaat. De deelnemers ondersteunen elkaar om de uitdagingen die ze in hun werk tegenkomen aan te gaan. Wat me telkens weer raakt, is hoe diepgaand professionalisering met intervisie verloopt, dankzij een goed gestructureerd proces.

 

Samen praten over uitdagingen is natuurlijk altijd behulpzaam. Maar intervisie is geen theekransje.  De heldere structuur maakt het mogelijk om in korte tijd veel ervaring van de deelnemers boven tafel te krijgen. Zowel ervaring in het feitelijke werk, als ook algemeen inzicht in processen en sociale interacties. De rol van de begeleider is vooral om het proces goed te laten verlopen. De deelnemers leren van de visie en ervaringen van groepsgenoten, die in dit proces naar boven komen.

 

Als begeleider leid ik de groep door de verschillende fasen, stel ik vragen en bewaak ik het proces. Met elkaar komt de groep tot een keuze voor het behandelen van een of meer uitdagingen die spelen bij de groepsleden. En de structuur helpt de inbrenger van een uitdaging om zelf tot oplossingen te komen. Allereerst helpt het natuurlijk al als je de ruimte krijgt om diep in te kunnen ingaan op een uitdaging waar je tegenaan loopt. Dit geeft vaak al nieuwe inzichten. En daarnaast kijken de groepsgenoten ook nog eens mee. Alle groepsleden verplaatsen zich in degene die een uitdaging heeft gedeeld en brengen hun inzichten en mogelijke oplossingen naar voren.

 

Iedereen kijkt met een andere invalshoek naar uitdagingen. Niemand heeft natuurlijk de waarheid in pacht, maar iedereen kijkt op een eigen, unieke manier naar wat er speelt. Dit kan ontzettend inspirerend zijn. Niet omdat de ander het beter weet dan wijzelf, maar omdat de ander een nieuw perspectief kan inbrengen. Hierdoor zien we weer nieuwe mogelijkheden, en laten we ons minder leiden door belemmeringen. De kracht van intervisie is dus dat je verschillende perspectieven kunt betrekken bij het vinden van een effectieve oplossing. Natuurlijk blijft de regie bij degene die een uitdaging heeft ingebracht. Je beslist zelf wat je met de ingebrachte perspectieven doet.

 

Niet alleen de inbrenger doet er zijn voordeel mee. Iedereen leert van een intervisiesessie. Door ons te verdiepen in wat een ander meemaakt, en de verschillende perspectieven vanuit de groepsleden mee te krijgen, doen we allemaal waardevolle inzichten op voor ons eigen werk.

 

Vaak zie ik hoe mensen in plaats van hun eigen uitdaging te delen, liever willen vertellen over de lastige omstandigheden waar ze in beland zijn door het niet goed functioneren van anderen. Maar in feite hebben ze het dan dus over een uitdaging waar een ander tegenaan loopt. Een schoolleider die zich focust op waar een leerkracht in tekort schiet, heeft zelf misschien een uitdaging om deze leerkracht te laten groeien in het werk. Maar door zich te richten op hoe de leerkracht tekort schiet, houdt deze schoolleider zijn of haar eigen uitdaging verborgen. Als procesbegeleider vraag ik dus altijd door, tot de eigen uitdaging in een situatie duidelijk wordt. Want wanneer we ons zouden richten op de tekortkomingen van mensen die niet aanwezig zijn, zou het een roddelclubje worden! Een leerkracht die moeite heeft met het gedrag van bepaalde ouders, zal in het intervisieproces dus op zoek moeten naar de eigen uitdaging om op een constructieve manier met die ouders om te gaan. De ander kunnen we niet veranderen, maar wel onszelf.

 

Intervisie gaat dus over jezelf. Het is een groeiproces, dat de deelnemers helpt om meer in contact te komen met wat er speelt, en te leren zien wat hun eigen rol hierin is. Om in contact te komen met dat wat wellicht ook kwetsbaar voelt. Veiligheid is dan ook heel belangrijk in het intervisieproces. We gaan daarom vertrouwelijk om met wat er tijdens de sessies gedeeld wordt.

 

Intervisie kun je doen met een groep collega’s, bijvoorbeeld een groep ib’ers binnen een schoolbestuur. Het heeft zeker voordelen, maar misschien ook nadelen, om je directe collega’s zo te betrekken bij je groeiproces. Daarom organiseer ik ook bijeenkomsten voor mensen die niet in dezelfde organisatie werken. Door de gestructureerde aanpak blijkt intervisie heel goed via digitale bijeenkomsten te werken. En daardoor is het ook geen belemmering om een groep te vormen vanuit organisaties uit verschillende delen van Nederland. Een groepsgrootte van 5 of 6 deelnemers is ideaal, en iets meer of iets minder kan ook.

 

Vanuit Ouderbetrokkenheid-PLUS bied ik intervisie als train-de-trainer-programma aan, waarmee ik de groep leer om na drie keer onder mijn begeleiding zelfsturend verder te gaan. Kijk hier voor meer informatie over de mogelijkheden.