Zit er sprankeling in je werk? Is de inspiratie van waaruit je werkt te proeven in je dagelijks handelen? Heb je contact met je innerlijke drijfveren en kunnen de ouders, leraren en bestuurders met wie je samenwerkt dit ook voelen? Als je deze vragen niet ondubbelzinnig met JA kunt beantwoorden, is het misschien goed om jezelf de ‘waarom-vraag’ te stellen. Waarom doe je wat je doet? Wat drijft je?
Simon Sinek maakt in zijn TED-talk ‘The Golden Circle’ duidelijk dat succesvolle mensen werken vanuit hun innerlijke drijfveren. Het geheim van mensen als Steve Jobs, de gebroeders Wright en Martin Luther King zat in dat wat hen dreef, in dat waarin ze geloofden.
Succesvolle mensen werken van binnen naar buiten. Eerst komt de ‘waarom-vraag’, dan volgt het ‘hoe’ en daaruit volgt het ‘wat’ (het product). De meeste mensen en bedrijven werken echter van buiten naar binnen. Als ze jou willen verleiden hun klant te worden, beginnen ze met het aanprijzen van hun product (het ‘wat’). Dan volgt het ‘hoe’ (bijvoorbeeld hoe ze ervoor gezorgd hebben dat hun product beter is dan dat van de concurrent) en het ‘waarom’ wordt meestal overgeslagen.
Mensen kopen je product echter niet om wat je doet maar om waarom je het doet, zo leert Sinek ons. Dit heeft te maken met onze hersenen. De ‘wat’ vraag correspondeert met de neocortex, dat deel van de hersenen waarmee we rationeel kunnen denken en dat door woorden te beïnvloeden is. De ‘waarom-vraag’ correspondeert met het limbisch systeem, dat deel van de hersenen waarmee ons gedrag wordt aangestuurd. Het limbisch systeem is niet gevoelig voor taal, maar wel voor signalen die vertrouwen of angst oproepen. Beslissingen worden meer gebaseerd op wat we voelen (limbisch systeem) dan op de woorden die we horen (neocortex).
Hoe kun je de inzichten van Sinek nu vertalen naar de samenwerking tussen scholen en ouders? Hoe kun je sprankeling creëren in ouderbetrokkenheid en ervoor zorgen dat de samenwerking een meerwaarde krijgt? Zodra scholen de samenwerking met ouders als een lastig maar verplicht nummer gaan beschouwen, zal deze samenwerking hooguit resulteren in compromissen waar niemand echt gelukkig mee is, en zeker geen synergie teweeg brengen. Scholen werken dan vanuit het ‘wat’ (namelijk een zoveelste verplichting) in plaats van het ‘waarom’. Daarmee wordt ouderbetrokkenheid een tijdvreter die nauwelijks meerwaarde zal opleveren. Werken scholen echter vanuit hun missie, dan zullen ouders zich gestimuleerd voelen bij te dragen aan het vervullen van die missie. Daarmee ontstaat er een heel andere dynamiek.
Hoe duidelijker je voor ogen hebt waarom je je werk doet, en hoe meer je communiceert vanuit je missie, des te meer passie en toewijding je kunt verwachten van de mensen met wie je samenwerkt. Succesvolle schoolleiders weten op die manier samen met ouders in een spiraal naar boven terecht te komen.
Geef een reactie